Na de theorie-avonden bij het Veldstudiecentrum in Orvelte was het op dinsdagavond 22 juni dan zo ver om ons, samen met de jeneverbesbrigade Meistershof, te storten op het praktijkgedeelte; dit alles naar aanleiding van de cursus ‘Beheer en onderhoud van natuurterreinen’.Tegen zevenen ’s avonds verzamelden wij op de Kraloër Heide.
Heel verheugend was weer de aanwezigheid van Mevrouw Moret en enkele overige belangstellenden. Pieter Posthumus opende de bijeenkomst, waarna wij getrakteerd werden op beschuit met roze én blauwe muisjes vanwege de twee jonge jeneverbesjes, die wij dit voorjaar ontdekten. Onder deskundige begeleiding van Jan Grotenhuis, Bart Kuiper en Pieter (ook mw. Moret liet zich niet onbetuigd) gingen wij het terrein rond. Ikzelf vertelde ondertussen over de werkzaamheden, die afgelopen winter zijn uitgevoerd. Heel bijzonder was, dat tijdens de rondgang er nog een derde jonge jeneverbes werd ontdekt.
Verder zagen wij, naast veel rankende helmbloem, nog pilzegge, spurrie en stekelbrem; wat volgens de kenners tóch wel apart was. Een tweede hoogtepunt was het door Jan Mager aanbieden aan Mw. Moret van een vernuftig in elkaar gestoken houtpuzzel uit jeneverbessenhout. Heel knap gemaakt. Mw. Moret kon dit gebaar zeer waarderen. Jan heeft de puzzel gemaakt van een dode jeneverbestak, die wij tijdens het werk vonden.
Inmiddels was het uur in Kraloo alweer voorbij en werd het hoog tijd om ons naar het bos- jeneverbesterrein van camping Meistershof te verplaatsen. Hier is al jaren de jeneverbesbrigade Meistershof actief. Zij worden bij hun werk geholpen door campinggasten. Heel mooi om anderen zó bij het beheer te betrekken. Na de koffie met koek hield Wim Klaassen een inleiding waarbij hij onder meer stilstond bij de geschiedenis van dit terrein, wat al geruime tijd in bezit van de familie is. Egbert vertelde vervolgens over de gesteldheid van het terrein en de werkzaamheden die de brigade hier al zolang uitvoert. Daarna trokken wij door het gebied, waarbij op meerdere plekken werd stilgestaan bij de dilemma’s over het wel of niet weghalen van bomen ten behoeve van meer licht en lucht voor de jeneverbes. Een eenduidig antwoord bleek hierop niet te geven te zijn; men beoordeelt dit van geval tot geval. Heel goed waren de terreingedeelten te zien, waar werkzaamheden waren uitgevoerd. Een grote, brede strook was geplagd. Ook wordt er over gedacht om twee heideterreinen middels een corridor met elkaar te verbinden. Bijzonder vonden wij ook de aanwezigheid van een dassenburcht. Uit woelplaatsen er vlakbij blijkt, dat de burcht bewoond is. Ook hier vloog de tijd en verlieten wij dit mooie terrein, waarna wij op de camping met glaasje en een hapje nog konden napraten over deze boeiende avond. Veel dank aan de familie Klaassen en medewerkers voor deze ontvangst.
Namens alle aanwezigen wil ik óók veel dank uitspreken aan het Jeneverbesgilde. De leden hiervan, met name Jan van Ginkel, Jan Grotenhuis, Bart Kuiper en Pieter Posthumus, hebben door hun moeite, hun enthousiasme én grote kennis van de natuur deze cursus tot een groot succes gemaakt waar wij met heel veel plezier aan terug denken. Wij hebben veel praktijkgerichte aspecten gehoord en hiervan geleerd. Kijken is zien geworden.
